Men Güneş gözleyen puçuram hele,
Özüm öz derdimden qaçıram hele.
Ulduzdan ulduza uçuram hele,
Çağırsan torpağa ene bilerem.

Qıfıl axtarıram men açar kimi,
Imdad gözleyirem bir naçar kimi.
Hele ki, susuram günahkar kimi,
Bir gün üsyan edib dine bilerem.
Deyesen Tanrıya yetişdi duam,

Hele ki, cavabsız qalıbdı sual,
Küsmüsen, belece küsülü de qal,
Barışsan, sevincden öle bilerem
*** *** *** ***
Gel dedim, köksüme yaralı düşdü,
El açdım, ellerim aralı düşdü,
Ona bu ağ dünya qaralı düşdü,
Bir sevda ağlayır içimde menim.

Qedri bilinmedi, ömrü qırıldı,
Hesret boyun bükdü, hicran yoruldu,
O her gün incidi, hır gün vuruldu,
Bir sevda ağlayır içimde menim.

Min gül solduranlar, min gül derdiler,
Yüngül çiçekleri, yüngül derdiler,
Men ürek açanda baxıb gördüler,
Bir sevda ağlayır içimde menim...

Düneni bükülü xatiresine,
Vurğundur bu günü xatiresine,
Qısılıb mürgülü xatiresine
Bir sevda ağlayır içimde menim...

Bacara bilmedim özüm – özümle,
Dil tapa bilmedi işim sözümle,
Menim feryadımla, menim gözümle
Bir sevda ağlayır içimde menim.

Menem daş daşıyan o mehebbete,
Itmiş qaş – daşıyam o mehebbete,
Özüm başdaşıyam o mehebbete,
Bir sevda ağlayır içimde menim...

Gec oldu qedrini men bilende de,
Sevinci yaşayıb, qem bölende de,
Üzüme baxmayın, men gülende de,
Bir sevda ağlayır içimde menim...
*** *** *** ***
Ömürden bir günde keçdi, belece,
Yarı yuxuludur,
Yarı oyaqdır.
Duyğular qoynunda öten her gece
Kiminse ömrüne qayıdacaqdır.

Ömürden bir günde keçdi, belece;
Bir gün de gecede pul kimi itdi.
Peşiman bir gözel qayıtsın nece,
Özünü bir qelbde öldürüb getdi..
.
Ömürden bir günde keçdi, belece;
Dumanlar içinde yuxudu belke.
Kimse bu günüme belke gülecek,
Kimse yazdığımı oxudu belke...

Ömürden bir günde keçdi, belece;
Getdi...
Bir ümide güman azaldı.
Bir xeste bildi ki, mütleq ölecek,
Demeli, möcüze uman azaldı.

Ömürden bir günde keçdi, belece;
Qebristan yoluna teze iz düşdü.
Bir ana betninin qaranlığından
Çarpayı üstüne bir gündüz düşdü.

Ömürden bir günde keçdi, belece;
Yaş bir balıq kimi sürüşür günler,
Axan ulduzlarla ağlayır gece,
Doğan güneşiyle gülüşür günler.

Ömürden bir günde keçdi, belece;
Bir kel buynuzuna gören ne doldu?!
Birini sükanda haqladı ecel,
Bir bağa çanağı kül qabı oldu.

Ömürden bir günde keçdi, belece;
Ömür kitabında vereqler ağdı,
Qapqara kölgemden bezib bu küçe,
Kölgemi sekiler aparacaqdı...

Ömürden bir günde keçdi, belece;
Seheri güneşli,
Axşamı qürub.
Ömürden bir günde keçdi, belece;
Göresen qarşıda hansı gün durub?!
*** *** *** ***

Mən səni unuda bilmirəm, axı
Unutsam nələri unudam gərək
Göylərə baxmışıq aylı gecədə
Unutsam göyləri unudam gərək!

Dənizi unudum, ya dalğaları
Xatirən yadımdan çıxaydı barı
Payızda xəzanı, qışdasa qarı
Baharda gülləri unudam gərək!

De necə unudum mən səni necə?
Sevgi durna dəyil payızda köçə
Yuxuma gəlirsən mənim hər gecə
Ayları, illəri unudam gərək!

Sənin xəyalındır həsrətlə baxan
Adındır hər saat qarşıma çıxan
Qarışıb şəklinə gözümdən axan
Yağışı, selləri unudam gərək!

Sinəmdə pəşiman ürəyim qaldı
Uçdun əllərimdə lələyim qaldı
Nələri itirib, bax nəyim qaldı
Nələri, nələri unudam gərək!