Rebbini unudub, nefsine düşkün olan, yolda heyvanın, palanı ile, yemi ile oynayıb, dostlarından geri qalan yolçuya benzer. Çölde yalnız qalıb, helak olur. İnsan da ne üçün yaradılmış olduğunu unudub, dünya ziynetlerine aldanır, axirete hazırlanmazsa, ebedi felakete sürüklener. Dünyaya düşkünlük axirete hazırlanmaya mane olur.

Dünya ile axiret, serq ve qerb kimidir ki, birine yaxlaşan, obirisinden uzaq olur. Bir kimse ibadetini etmezse ve keçiminde Allahü teâlânın emrini qebul etmezse, dünyaya düşkün olmuş olur. Allahü teâlâ herkesin qelbini bu kimseden soyudur.

Dünya,axiretin tarlasıdır. Burada toxum ekmeyen, belece bir toxumdan qat qat meyve qazanmaqdan mehrum qalan, ne qeder yazıqdır. Qardaşın qardaşa, ananın övladından qaçacağı o gün üçün, hazırlanmayan, dünyada da, axiretde de aldanmış, zerer etmiş olacaqdır. Ağıllı kimse, bu dünyayı fürset bilir. Bu qısa zamanda, toxum ekerek, yeni Allahü teâlânın beyendiyi işe emel ederek, qat qat çox meyveleri toplayar. Cenab-ı Haqq, bu qısa zamanda görülecek,xeyirli işlere ve ibadetlere sonsuz nemetler ihsan edecekdir.